应该是经典 D p \tt Dp Dp 题目的变种。
字符串 L i s \tt Lis Lis 直接做复杂度是 O ( n 3 ) O(n^3) O(n3) 的。我们来找寻一下这个的性质。也就是考虑对于一个字符串如果选择了他,肯定可以选择其之后的所有后缀,答案肯定会更优的。
那么我们的 L i s \tt Lis Lis 可以枚举每个位置的起点,如果能加就肯定是直接加了。
但是我们第二种方法不一定更优,我们钦定一下转移的顺序从小到大进行转移,可以发现后缀是变少的,那么选了 j j j 的后缀肯定不会比选了 i i i 的后缀更劣。
#include <bits/stdc++.h>
using namespace std;
//#define Fread
//#define Getmod
#ifdef Fread
char buf[1 << 21], *iS, *iT;
#define gc() (iS == iT ? (iT = (iS = buf) + fread (buf, 1, 1 << 21, stdin), (iS == iT ? EOF : *iS ++)) : *iS ++)
#define getchar gc
#endif // Fread
template <typename T>
void r1(T &x) {
x = 0;
char c(getchar());
int f(1);
for(; c < '0' || c > '9'; c = getchar()) if(c == '-') f = -1;
for(; '0' <= c && c <= '9';c = getchar()) x = (x * 10) + (c ^ 48);
x *= f;
}
template <typename T,typename... Args> inline void r1(T& t, Args&... args) {
r1(t); r1(args...);
}
//#define int long long
const int maxn = 5e3 + 5;
const int maxm = maxn << 1;
int n;
char s[maxn];
void Solve() {
int i, j;
r1(n);
scanf("%s", s + 1);
vector<vector<int> > lcp(n + 2, vector<int>(n + 2, 0));
for(i = n; i >= 2; -- i) {
for(j = 1; j < i; ++ j) {
if(s[i] == s[j])
lcp[i][j] = lcp[i + 1][j + 1] + 1;
}
}
// for(i = 1; i <= n; ++ i) for(j = 1; j < i; ++ j) printf("lcp[%d][%d] = %d\n", i, j, lcp[i][j]);
vector<int> f(n + 2, 0);
int ans(n);
for(i = 1; i <= n; ++ i) {
f[i] = n - i + 1;
for(j = 1; j < i; ++ j) {
if(s[i] > s[j])
f[i] = max(f[i], f[j] + n - i + 1);
else if(s[i] == s[j] && i + lcp[i][j] <= n && s[i + lcp[i][j]] > s[j + lcp[i][j]]) {
f[i] = max(f[i], f[j] + n - i - lcp[i][j] + 1);
}
}
ans = max(ans, f[i]);
}
printf("%d\n", ans);
return ;
}
signed main() {
// freopen("S.in", "r", stdin);
// freopen("S.out", "w", stdout);
int i, j, T;
r1(T);
while(T --) Solve();
return 0;
}